ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ 

 

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ 3ο ΠΑΓΚ. ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 2o

Το (προηγούμενο)  1o 

https://youtu.be/3R6NDxzwHEw

     Μετά την 3η σάλπιγγα (και την προειδοποίηση του Chernobyl κατά της Πανθρησκείας, που ξεκινάει επίσημα τότε (1986), αλλά δεν σταματάει μέχρι το τέλος του κόσμου), ήχησε η 4η σάλπιγγα.[1]

    Αυτή έχει τα χαρακτηριστικά της 6ης σφραγίδας, αλλά ηπιότερα, διότι δεν είμαστε στα χρόνια του τελικού Αντιχρίστου, οπότε και θα γίνει «σεισμός μέγας» πνευματικός.

    Δηλ. ενώ στην 6η σφραγίδα έχομε ολική συσκότιση: «Και έγινε σεισμός μέγας. Και ο ήλιος έγινε μαύρος σαν σάκος τρίχινος και η σελήνη όλη έγινε σαν αίμα» (6:12), στην 4η σάλπιγγα η συσκότιση των ουρανίων σωμάτων έφτασε μέχρι το τρίτο του φωτός τους: «...χτυπήθηκε το ένα τρίτο του ήλιου και το ένα τρίτο της σελήνης και το ένα τρίτο των αστέρων, για να σκοτεινιάσει το ένα τρίτο από αυτά, και η ημέρα να μη φωτίσει κατά το τρίτο της και η νύχτα ομοίως». (8:12).

Κάτω δίνεται από την "6η σφραγίδα" μέρος τοιχογραφίας που δείχνει την πλήρη συσκότιση του νου των ανθρώπων την εποχή του Αντιχρίστου, από το επικρατούν νέφος των εμπαθών επιθυμιών και αντιχρίστων ιδεολογιών. Τότε η Σελήνη, που συμβολίζει την Εκκλησία, είναι κόκκινη από τις αιματηρές διώξεις των Χριστιανών.

    Στο υλικό πεδίο, που ζούμε σωματικά, το χαρακτηριστικό γεγονός της 4ης σάλπιγγας είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση που σκοτεινιάζει τον ουρανό από διάφορες αιτίες.  

   Από μετρήσεις που είχαν προηγηθεί, είμασταν περίπου στο σκοτείνιασμα του ηλιακού φωτός κατά 30% λίγο πριν την έκρηξη στις 20 Μαρτίου 2010 του Ισλανδικού ηφαιστείου.

Με την εκσφενδονισθείσα απ’ αυτό στον ουρανό τέφρα, που διέκοψε και τις αεροπορικές συγκοινωνίες στην Ευρώπη για ένα μήνα, θεωρήσαμε ότι επισφραγίστηκε η 4η σάλπιγγα με το προβλεπόμενο απ’ αυτήν σκοτείνιασμα του ουρανού κατά το ένα τρίτο (1/3). (Διάφορες άλλες αιτίες ήταν οι πόλεμοι και τα αποτελέσματά τους, όπως πχ το κάψιμο των πετρελαιοπηγών του Κουβέϊτ το 1991, η τέφρα από την έκρηξη του ηφαιστείου των Φιλιππίνων Pinatubo την ίδια χρονιά, η απότομη εκβιομηχάνιση της Ανατολής μετά την έναρξη της παγκοσμιοποίησης το 1990, ιδίως Κίνας και Ινδίας, οι εκτεταμένες δασικές πυρκαγιές κλπ). Πρόκειται για το φαινόμενο της «πλανητικής σκίασης» (Global dimming),[2] πολύ σημαντικό για τη σωστή κατανόηση των καιρικών φαινομένων, το οποίο όμως παρασιωπάται.

           Η 4η σάλπιγγα, αντίστοιχα προς τη σκίαση της γης, μας προειδοποιεί στο πνευματικό πεδίο για τη μειωμένη κατά το ένα τρίτο (1/3) ικανότητα να αναγνωρίζομε τι είναι κατά Χριστόν ωφέλιμο και τι όχι, στον καιρό της. Δηλ. μας πληροφορεί ότι τότε η εμπάθεια των ψυχών των ανθρώπων, που είναι και σκοτείνιασμα του νου τους, έφτασε σε οριακό σημείο, από το οποίο και μετά, αν δεν υπάρξει μετάνοια, ακολουθούν οι πολύ μεγαλύτερες πνευματικές πτώσεις και καταστροφές των επομένων τριών σαλπίγγων.

   Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, λέει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, και όταν αυτός φανερώθηκε κάθε σκιά, όχι μόνο ειδωλολατρική αλλά και αυτή των τυπικών του Μωσαϊκού νόμου έπαυσε: «Αλλά φάνηκε ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, και η σκιά έπαυσε. Διότι υπάρχοντος του ηλίου η σκιά κρύβεται (χάνεται)». (Εις την προδοσίαν του Ιούδα και εις το Πάσχα, PG 49: 373-392).

   Το «σκοτείνιασμα» των ψυχών, αφορά πρώτα και κύρια τους Χριστιανούς, γιατί οι μη Χριστιανοί δεν γνωρίζουν τον Χριστό και βέβαια δεν ατενίζουν σ’ αυτόν για να φωτισθούν. Αναμένουν, όμως, λίγο φως, για να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις (και ότι αυτό συνεπάγεται στις επιστήμες, τα γράμματα και τις τέχνες), από τους φωτισμένους Χριστιανούς.[3]  

     Και είναι οι Ορθόδοξοι, μόνο, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως δεύτερα φώτα, διότι αυτοί (αν δεν αμελούν) λαμβάνουν χάρη καθαριστική και φωτιστική των ψυχών τους από τον θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό και τα άγια Μυστήρια της Εκκλησίας Του.

   Όσο πιο εμπαθής είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο ιδιοτελής είναι η προσφρά του στους συνανθρώπους του και υποκριτική η αφιέρωσή του στον Θεό. Έτσι πχ δίνει φανερά, μπροστά στους ανθρώπους, ελεημοσύνη «προς το θεαθήναι αυτοίς», από κενοδοξία  (για να τον δουν δηλ. και να τιμάται απ’ αυτούς σαν ελεήμων. Ματθ. 6:1). Και υποκριτικά προσεύχεται ενώπιον όλων για να φανεί σαν ευσεβής και ενάρετος, αλλά χάνει το μισθό του, λέει ο Κύριος. (Ματθ. 6:5).

    Ματθ. 6:1 Προσέχετε την ελεημοσύνην υμών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς^. ει δε μήγε, μισθόν ουκ έχετε παρά τω πατρί υμών τω εν τοις ουρανοίς.

   Ματθ. 6:5  Και όταν προσεύχη, ουκ έση ώσπερ οι υποκριταί, ότι φιλούσιν εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών εστώτες προσεύχεσθαι, όπως αν φανώσι τοις ανθρώποις^. αμήν λέγω υμίν ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών.

     Η περιφρονημένη από τη Νέα Τάξη διδασκαλία της Εκκλησίας εξηγεί ότι όταν η ψυχή σκοτεινιάσει τότε χάνεται απ’ αυτήν η θέα του αληθινού Θεού και ο άνθρωπος βλέπει σαν θεούς τα είδωλα του χρήματος, της εξουσίας και των ηδονών. Διότι τρία (3) είναι τα κυρίαρχα πάθη: φιλαργυρία, φιλαρχία και φιληδονία.

   Τα πάθη, όμως, είναι εκείνα που φέρνουν τη βία μέσα στην κοινωνία: «Από πού είναι οι πόλεμοι και οι μάχες μεταξύ σας; Δεν είναι από την ίδια αιτία, από τη φιληδονία σας που συνεγείρει τα μέλη σας σε πόλεμο»; ρωτάει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. (Ιακ. 4:1).

    Και για την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία στην οποία ζούμε ήδη από το 1990 περίπου, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στη Ρωσία, η βία αντί να μειώνεται από την πολιτικό-οικονομική προσπάθεια ενοποίησης των κρατών, επεκτείνεται ραγδαία σε πολέμους μεταξύ τους. Γιατί «μόνο η θρησκεία του Χριστού (Εκκλησία) ενώνει» όπως έλεγε ο άγιος Πορφύριος, αλλά αντ’ αυτής προωθείται ο Οικουμενισμός και η Πανθρησκεία.

   Πίσω από την ηθική διαφθορά, τη βία και τους πολέμους βρίσκεται ο διάβολος λέει ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, και θα το δούμε ολοφάνερα στις επόμενες σάλπιγγες (γιατί ότι γίνεται σ’ αυτές δεν φαίνεται να υπακούει σε ανθρώπινη λογική).

     Ο προβλεπόμενος στην 6η σάλπιγγα (τρίτος) παγκόσμιος πόλεμος, από του οποίου τα όπλα (μόνο) θα χαθεί το 1/3ο των ανθρώπων, μας φανερώνει συγχρόνως ότι το πνευματικό σκοτάδι θα μεγιστοποιηθεί τόσο, ώστε η εμπαθής διάθεση αρχόντων και αρχομένων (εκτός εξαιρέσεων) να μην λογαριάζει τον φόνο δισεκατομμυρίων κατοίκων της Γης. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της πνευματικής απωλείας, αρκεί να θυμηθούμε ότι κατά τον λόγο του Κυρίου, αυτός που (μόνο) οργιζόμενος αποκαλεί τον αδελφό του «μωρέ» (ανόητε) «είναι ένοχος στη γέενα του πυρός»!

      Εγώ δε λέγω υμίν ότι πάς ο οργιζόμενος τω αδελφώ αυτού εική, ένοχος έσται τη κρίσει. ος δ’ αν είπη τω αδελφώ αυτού ρακά, ένοχος έσται τω συνεδρίω. ος δ’ αν είπη μωρέ, ένοχος έσται εις την γέενναν του πυρός. (Ματθ. 5:22).

     Είναι φανερό ότι ουδείς σώζεται χωρίς τη βοήθεια του Χριστού, ο οποίος δεν παύει να προσφέρει ως δώρο, όταν υπάρχει μετάνοια, την άφεση αμαρτιών. Διότι είπε ο Ίδιος στον Πέτρο, όταν τον ρώτησε πόσες φορές να συγχωράμε, «έως εβδομηκοντάκις επτά», δηλ. πάντα, όπως εξηγεί ο Χρυσόστομος.[4]

   Τότε προσελθών αυτώ ο Πέτρος είπε. Κύριε, ποσάκις αμαρτήσει εις εμέ ο αδελφός μου και αφήσω αυτώ; έως επτάκις; Λέγει αυτώ ο Ιησούς. ου λέγω σοι έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά. (Ματθ. 18:21-22).

    Η Χριστιανική παιδεία που γαληνεύει τις ψυχές και σταματάει τις συγκρούσεις και τους πολέμους καταστρέφεται από την συγκρητιστική θρησκευτικότητα της Νέας Τάξης. Τα παιδιά μπερδεύονται και δεν μαθαίνουν, το παρατηρούμε και στην Ελλάδα, (αυτό είναι το περίεργο)... για τον αληθινό Θεό, την ύπαρξη πνευματικού κόσμου μέσα στον οποίο ζει η αθάνατη (κατά χάριν) ψυχή τους, και ότι πρέπει αυτή να καθαρίζεται διαρκώς από τα πάθη για να κατοικήσει μέσα της ο Χριστός. Τον κατευθυνόμενο αγνωστικισμό της Νέας Τάξης καταπολεμάει εύστοχα ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (1749-1809):

     Γιατί, αν κι ο Θεός αγαπά περισσότερο την επιστροφή των ψυχών, από τη νέκρωσι ενός μικρού θελήματος, όμως εσύ, αγαπητέ, δεν πρέπει να θέλης, ούτε να κάνης τίποτα άλλο βασικότερο, απο εκείνο που ο Θεός ζητά, και θέλει πλέον αποκλειστικά απο σένα· γιατί Αυτός, βεβαιότατα, καλύτερα ευχαριστείται στο να αγωνίζεσαι για να απονεκρώσεις εσύ τα δικά σου πάθη, παρά στο να κάνης οποιοδήποτε άλλο πράγμα, και ας είναι μεγάλο και σπουδαίο, παραβλέποντας τα πάθη σου. (Αγίου Νικοδήμου «Αόρατος Πόλεμος», κεφ. 1ο). Και προσθέτει:

     Ότι η ταπεινή γνώση του εαυτού μας, πρέπει να τιμάται περισσότερο από το ύψος όλων των επιστημών· οτι το να νικήσουμε και να νεκρώσουμε τα θελήματά μας και τις ορέξεις μας, όσο και αν είναι μικρές, είναι άξιο μεγαλυτέρου επαίνου, παρά το να καταπολεμήσουμε πολλά κάστρα, να κατατροπώσουμε δυνατά στρατόπεδα με τα όπλα στα χέρια και το να κάνουμε θαύματα ή να αναστήσουμε νεκρούς. (Αγίου Νικοδήμου «Αόρατος Πόλεμος», κεφ. 7ο).

    Όσο κάποιος νικάει στον αγώνα κατά των παθών τόσο πιο πολύ φωτίζεται. Όσο πέφτει στα πάθη, όμως, τόσο σκοτίζεται.

    Η περί ψυχής Ορθόδοξη διδασκαλία φανερώνει στην περίπτωση της 4ης σάλπιγγας της Αποκάλυψης ότι με την επισφράγισή της το 2010, είχε φτάσει σε κρίσιμο μέγεθος το σκοτείνιασμα των ψυχών από τα πάθη, μάλιστα των Χριστιανών για τους οποίους ο Κύριος είπε ότι αυτοί είναι «το φως του κόσμου».[5]  Ώστε (όπως πορεύεται αμετανόητα η παγκοσμιοποίηση) πρέπει να αναμένονται οι μεγάλες πνευματικές πτώσεις και υλικές καταστροφές των επομένων τριών σαλπίγγων, και μεταξύ αυτών ο (3ος) παγκόσμιος πόλεμος, ο οποίος θα ακολουθηθεί, όμως, από την αναλαμπή της Ορθοδοξίας.[6]

     Όλοι οι άνθρωποι πρέπει οπωσδήποτε να φθάνουν διά του θαυμαστού φυσικού κόσμου στη γνώση του φιλάνθρωπου, σοφού και παντοδύναμου Δημιουργού του (ο οποίος βέβαια δεν μπορεί να περιέχεται μέσα στη Δημιουργία ή να είναι ταυτίζεται μ’ αυτήν)...

    Η γνώση ότι υπάρχει Θεός ή καλύτερα ότι «είναι» Θεός (διότι δεν βρίσκεται υπό κάποιαν αρχή ο άναρχος Θεός), είναι η αφετηρία της γνώσης περί Αυτού.

    Και πρώτα με το όνομα αυτό, «ο Ων» (Αυτός που υπάρχει πάντα ή καλύτερα Αυτός που είναι πάντα και επί πάντων),[7] γνωρίσθηκε στους Εβραίους (που τότε βρίσκονταν υπό την καταπίεση των Αιγυπτίων) ο Θεός, διά του Μωυσή.

   «Και μίλησε ο Θεός προς τον Μωυσή λέγοντας: Εγώ είμαι «ο Ων». Και του είπε: Έτσι θα πεις στους υιούς Ισραήλ. «Ο Ων» με απέστειλε προς εσάς». (Έξ. 3:14).[8]

   Οι σπουδαιότεροι εκπρόσωποι της ταχείας ανάπτυξης της επιστήμης των τελευταίων αιώνων είχαν τουλάχιστον αυτή τη θεμελιώδη γνώση περί Θεού - Δημιουργού.

   Ο Ισαάκ Νεύτων (1642-1727) πχ, ακόμα και μέσα στις επιστημονικές μελέτες του, όπως στο περίφημο Principia του,[9] όπου περιέγραψε την παγκόσμια έλξη και τους τρεις νόμους της κίνησης, έδειξε την πίστη του στον Θεό γράφοντας: «Αυτό το πανέμορφο σύστημα του ήλιου, των πλανητών και των κομητών, θα μπορούσε να προέλθει μόνο από τη σκέψη και την κυριαρχία ενός ευφυούς και ισχυρού Όντος... Αυτό το Ον κυβερνά τα πάντα, όχι ως ψυχή του κόσμου (δηλ. όχι σαν να είναι από μόνος του ζωντανός ο κόσμος), αλλά ως Κύριος πάνω σε όλα».[10] Ο Νεύτων μελετούσε την Αγία Γραφή και τους Έλληνες φιλοσόφους, όπως τον Αριστοτέλη, στο πρωτότυπο γιατί ήξερε να διαβάζει και να γράφει αρχαία Ελληνικά. Και υπάρχουν χειρόγραφά του.

   Ένα μεγάλο πλήθος τεχνολογικών ανακαλύψεων ήρθαν να βοηθήσουν τον ραγδαία αυξανόμενο πληθυσμό της Γης. Αυτό όμως έστρεψε πολλούς στη  μέριμνα των υλικών αγαθών που παρενέργεια είχε την πνευματική λήθη ως και την αθεΐα.

   Είναι απαραίτητο να γνωρίσουν τον παντοδύναμο αόρατο Θεό από την ορατή κτίση οι άνθρωποι και να συνειδητοποιήσουν τη φιλανθρωπία και αγιότητά Του, αλλιώς είναι αδικαιολόγητοι, όπως λέει ο απόστολος Παύλος:

   «Διότι από τότε που κτίσθηκε ο κόσμος τα αόρατα (ιδιώματα) Αυτού (του Θεού) γίνονται διά των δημιουργημάτων ορατά. Και η παντοτινή (υπέρχρονη) δύναμή Του και η αγιότητα, ώστε να είναι (όσοι Τον αγνοούν) αναπολόγητοι». (Ρωμ. 1:20).[11]

«...τα γαρ αόρατα αυτού από κτίσεως κόσμου τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και θειότης, εις το είναι αυτούς αναπολογήτους» (Ρωμ. 1:20).

   Παρά το ότι διά της φυσικής επιστήμης οι αληθινοί ερευνητές εμπειρικά γνώρισαν τον Θεό σαν Δημιουργό της Φύσης, και μάλιστα μας εφοδίασαν με πλήθος μηχανισμών (μικροσκόπια, φασματογράφους, αστεροσκοπεία κλπ) με τους οποίους παρατηρούμε με μεγάλη λεπτομέρεια τη σοφία του Θεού μέσα στη Δημιουργία, εν τούτοις φτάσαμε στην περίοδο της τέταρτης (4ης) σάλπιγγας, από το 2010 περίπου και μετά, να έχομε αυξημένο (στο 1/3ο) σκοτισμό των ψυχών από τον αγνωστικισμό και αθεϊσμό..!

    Ο Μέγας Αντώνιος, γεμάτος από Θεϊκή σοφία, αν και εστερείτο παιδείας κοσμικής, εξηγεί ότι δεν γνωρίζουν τον Θεό εκείνοι που είναι γεμάτοι από κακία και μεθούν από άγνοια: Εκείνοι που είναι γεμάτοι από κακία και μεθούν από άγνοια, δεν γνωρίζουν το Θεό. H ψυχή τους είναι ζαλισμένη και δεν έχουν ξεκάθαρο μυαλό. Τον Θεό μπορεί κανείς να τον εννοήσει. Και ναι μεν δεν είναι ορατός (ο Θεός), είναι όμως φανερότατος μέσα στα ορατά, όπως ακριβώς η ψυχή μέσα στο σώμα μας. Και αν σώμα χωρίς ψυχή είναι αδύνατο να υπάρξει, έτσι και όλα τα όντα και βλεπόμενα (όσα παρατηρούμε) είναι αδύνατο να υπάρχουν χωρίς τον Θεό - Δημιουργό. (Αντωνίου του Μεγάλου: «Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων και την ενάρετη ζωή σε 170 κεφάλαια», 54ο).

   Μετά τον Νεύτωνα ένα πλήθος, Χριστιανών κυρίως πρωτοπόρων ερευνητών, αναγνώρισαν τον Θεό ως Δημιουργό της Κτίσης, χωρίς να τον ταυτίζουν μ’ αυτήν. Οι Pascal, Boyle, Lavoisier, Euler, Gauss, Faraday, Riemann, Mendel, Pasteur, Maxwell, Planck, Heisenberg ήταν Χριστιανοί που διακήρυξαν την πίστη τους στον Θεό.

   Σήμερα στους πολλούς γνωστότερος είναι ο Αϊνστάιν (1879-1955) που αν και δεν ήταν Χριστιανός πίστευε κι αυτός σε σοφό Δημιουργό. Ο ίδιος έλεγε: «Η θρησκεία μου συνίσταται από ένα ταπεινό θαυμασμό του απεριόριστου ανώτερου Πνεύματος που αποκαλύπτεται στις μικρές λεπτομέρειες που μπορούμε να αντιληφθούμε με το ευπαθές και αδύναμο μυαλό μας». Ο Αϊνστάιν και ο Τέσλα (1856-1943), παιδί Ορθόδοξου ιερέα από τη Σερβία, στηρίχθηκαν ιδιαίτερα στις εξισώσεις του Μάξουελ, μιας ιδιοφυΐας που σε ηλικία 14 ετών είχε αποστηθίσει όλη τη Βίβλο και προσευχόταν διαρκώς.

     ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΣΗ:

   Το παγανιστικό άγαλμα που στήθηκε στο CERN, όπου πειραματίζονται με τα υπο-ατομικά σωματίδια (προσπαθώντας να εντάξουν και τη βαρύτητα στο φυσικο-μαθηματικό μοντέλο του Μάξουελ), δηλώνει ότι κάποιοι εκεί οπισθοδρόμησαν πνευματικά. Και οι Klaus Schwab και Yuval Harari που θέλουν επανεκκίνηση (Great Reset) για να ενωθούν οι άνθρωποι με τις μηχανές, είναι παραδείγματα αυτών που «μεθούν από άγνοια» πνευματική.

     Η φυσική επιστήμη που άνθισε στη Δύση και εντυπωσιάζει,[12] πρέπει οπωσδήποτε να διακρίνεται της επιστήμης της ψυχής, η οποία ως αληθής θεολογία ανεπτύχθη και καθιερώθηκε στην Ορθόδοξη Ανατολή. Διότι άλλο οι φυσικοί νόμοι, στους οποίους πρωτοπόροι μελετητές υπήρξαν οι αρχαίοι Έλληνες και άλλο οι πνευματικοί νόμοι.

    «Όπως στη φύση υπάρχουν οι φυσικοί νόμοι, έτσι και στην πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι», οι οποίοι όμως έχουν σπλάχνα, έλεγε ο άγιος Παΐσιος,[13] διότι αφορούν τη ζωντανή σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπων και λαμβάνουν υπ’ όψιν τη μετάνοια όσων τους παραβαίνουν.

    Ο γνωστός ως «πεσμένος» μέγας αστέρας - επίσκοπος της τρίτης σάλπιγγας (πάπας του Βατικανού) δεν αρκέστηκε μόνο στη δογματική παρέκκλιση με την επίσημη προβολή της Πανθρησκείας, από τη χρονιά του Chernobyl (27-Οκτ-1986), πικραίνοντας τις ψυχές των Χριστιανών, προχωράει σε αλλεπάλληλες πτώσεις εκκοσμίκευσης.

   Προσπαθώντας να βελτιώσει τις σχέσεις του με την επιστημονική κοινότητα, το Βατικανό αναγνώρισε τη θωρία του Big Bang και τη θεωρία της Εξέλιξης (Evolution).

    Το Reuters (28-Οκτ-2014) μας θυμίζει ότι ο πάπας Πίος XII (12ος) περιέγραψε το 1950 την Εξέλιξη ως μια έγκυρη επιστημονική προσέγγιση για την ανάπτυξη των ανθρώπων και ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ (2ος) το 1996 το επανέλαβε.

    Μας θυμίζει επίσης ότι το 2011, ο πρώην Πάπας Βενέδικτος 16ος είπε ότι οι επιστημονικές θεωρίες για την προέλευση και την ανάπτυξη του Σύμπαντος και των ανθρώπων, αν και δεν έρχονται σε σύγκρουση με την πίστη, άφησαν πολλά ερωτήματα αναπάντητα.[14]

     Έτσι αυτοί οι τρεις (αλάθητοι;) πάπες του Βατικανού (και τώρα ο Φραγκίσκος) υποστηρίζουν τη θεωρία της Εξέλιξης, κατά την οποία δήθεν «αναπτύχθηκε» και ο άνθρωπος, και λένε ότι αυτό δεν έρχεται σε σύγκρουση με την πίστη! Αλλά αυτή η πίστη δεν είναι Χριστιανική. Γιατί οι Χριστιανοί παραδέχονται την αυθεντία των Αγίων Γραφών.[15]

 

«Αναπτύχθηκε» και ο άνθρωπος;;;

 

  Και η Γένεση αναφέρει την από το χώμα άμεση δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό, όχι έμμεση από κάποιο ζώο: «και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν». (Γεν. 2:7) Δηλ. ο άνθρωπος δεν έχει θνητή ψυχή όπως τα ζώα, αλλά αθάνατη, γιατί δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού:

   «Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς». (Γεν. 1:27) Και την ψυχή του ο άνθρωπος την έλαβε κατ’ ευθείαν από το φύσημα του Θεού, όχι από κάποιο προϋπάρχον πνεύμα (καλό ή κακό άγγελο)...

[Οι άνθρωποι επειδή έχουν σώμα έχουν κάτι κοινό με τα ζώα, αλλά δεν εξελίχθηκαν απ' αυτά!]

    Δεν υπήρχε καμμιά ανάγκη να αποδεχθεί το Βατικανό κοσμικές θεωρίες. Γιατί έτσι αλλοιώνει τόσο πολύ τη Χριστιανική πίστη, που της αφήνει μόνο αυτό που είναι κοινό με τους απίστους: ότι όλα ξεκίνησαν από μια υπερφυσική δύναμη, η οποία για τους σύγχρονους πάπες είναι ένας Θεός απλησίαστος, με μόνο τον πάπα αντιπρόσωπό του στη γη...

Ο “αλάθητος” πάπας Φραγκίσκος λέει: «Η Εξέλιξη στη φύση δεν είναι ασυνεπής με την έννοια της δημιουργίας, γιατί η εξέλιξη απαιτεί  (πρώτα) τη δημιουργία όντων που εξελίσσονται».[16] Δηλ. αρκεί να δημιουργηθεί εκ Θεού κάτι πρωταρχικό (η άψυχη ύλη και ίσως κατά τον Φραγκίσκο και κάποια απλή μορφή ζωής), που ύστερα θα εξελιχθεί χωρίς να χρειάζεται νέα παρέμβαση του Θεού. Είναι η λεγόμενη «Θεϊστική Εξέλιξη», με κύριο υποστηρικτή τον Francis Collins (γεν. 1950), τον οποίο ο Πάπας Βενέδικτος XVI διόρισε το 2009 στην Ποντιφική Ακαδημία Επιστημών.

   Κατά τον Collins οι Χριστιανοί μπορούν να αποδεχτούν ότι ο Δημιουργός πραγματοποίησε το σχέδιό του μέσα από τις διαδικασίες της Εξέλιξης, και ότι οι άνθρωποι είναι μέρος της Εξελικτικής διαδικασίας, έχοντας ένα κοινό πρόγονο με τους μεγάλους πιθήκους!...[17]

(Από τις παραδοχές της Θεϊστικής Εξέλιξης:

...4. Αφότου δρομολογήθηκε η εξέλιξη, δεν χρειάστηκε κάποια ειδική υπερφυσική επέμβαση.

5. Οι άνθρωποι είναι μέρος αυτής της διαδικασίας, έχοντας ένα κοινό πρόγονο με τους μεγάλους πιθήκους.)

   [Σημείωση: Oι άνθρωποι έχουν και αλτρουϊσμό, μπορούν να θυσιαστούν για το συνάνθρωπό τους, όπως παραδέχθηκε και ο Κόλλινς. Τότε εφευρέθηκαν (επινοήθηκαν από τον πάπα) οι "εσωτερικοί νόμοι" που δόθηκαν στον άνθρωπο! Αλλά πότε δόθηκαν; Όταν ήταν αμοιβάδα ως και πίθηκος; Όμως αυτά τα ζώα δεν έχουν αυτό το χάρισμα του Θεού... Αν δόθηκαν μετά δεν έχει νόημα η μπερδεμένη Θεϊστική Εξέλιξη. Οπότε το Βατικανό για να θέλει να πλευρήσει τους επιστήμονες τα έκανε θάλασσα... φυσικο-πνευματικά! Οι προχωρημένες έρευνες στο γονιδίωμα (DNA) ανθρώπων και ζώων δίδουν ήδη διευκρινιστικά αποτελέσματα.]

Ο "πιθηκάνθρωπος" του Νεάντερταλ απεδείχθη κανονικός άνθρωπος!

   Αλλά για τους Χριστιανούς, δεν είναι μόνο οι Γραφές, ο Θεός έγινε άνθρωπος (χωρίς να παύσει να είναι Θεός)! Μάλιστα τέλειος άνθρωπος, που η αντίστροφη γενεαλογία του φθάνει κατ’ ευθείαν από τον Αδάμ στον Θεό: «...του Σήθ, του Αδάμ, του Θεού». (Λουκ. 3:38). Δεν μεσολαβεί κάποια σειρά εξελιγμένων ζώων..! Και είναι εξαιρετικά ανόητο να νομίζεται ότι ο Δημιουργός του απέραντου υλικού και πνευματικού Σύμπαντος θα έφτιαχνε κατοικία για τον εαυτό Του μεταχειρισμένη και δανεισμένη από τα άλογα ζώα.

   Το Βατικανό τον καιρό του Γαλιλαίου έπεσε στην εκκοσμίκευση από τα αριστερά δηλ. με διώξεις προσπαθούσε να ελέγξει την επιστήμη, ενώ τώρα πέφτει από τα δεξιά, δηλ. προσπαθεί να πετύχει το ίδιο με καλοπιάσματα. Και τα δύο είναι μεμπτά.

    Τα επιστημονικά συμπεράσματα αλλάζουν με τον καιρό, και δεν μπορούν να σταθουν δίπλα στα δόγματα της θεολογίας που είναι αμετάβλητα.

Πίσω από αυτά, εκτός από τις άλλες επιδιώξεις του Βατικανού (λόγω της σύμπλευσης με τη Νέα Τάξη), είναι και η Αρειανίζουσα θεολογία του, που γνωρίζομε από τους αγώνες του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά κατά του (δυτικού μοναχού)  Βαρλαάμ ότι θεωρεί τη χάρη του Θεού κτιστή.[18] «Οι Βαρλααμίτες σκεπτόμενοι φιλοσοφικά συνέχεαν την ουσία με την ενέργεια, γι’ αυτό έρχονταν σε αντιφατική στάση. Άλλοτε δεχόμενοι ως άκτιστη μόνο την Υπερουσιότητα (δηλ. τη Θεία Ουσία) τα δε άλλα κτιστά μετά των οποίων και την Θείαν ενέργεια, κατέληγαν σε Αρειανισμό. Άλλοτε ταυτίζοντες Ουσία και Ενέργεια (Actus purus - Thomas Aquinas), οδηγούνταν σε Σαβελλιανισμό», εξηγεί ο γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του «Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς». (σελ. 205-210).  Δείτε σύντομο pdf

Ο άγιος Σωφρόνιος ο Αγιορείτης (+1993) έλεγε σχετικά:    Ο Βαρλαάμ ισχυριζόταν ότι οι φιλόσοφοι που εργάζονταν με την λογική βρίσκονταν σε υψηλότερη θέση από τους Προφήτες, γιατί η όραση των Προφητών ήταν «πολλώ χείρω της νοήσεως». Απαντώντας ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει ότι η όραση των Προφητών ήταν ανώτερη του νου (της ικανότητας νόησης) των φιλοσόφων, γι' αυτό και η προφητική καθαρότητα είναι «συλλειτουργός, κατά την θεολογίαν, των αγγέλων». (Α 13, «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ», σελ. 113).

   Τα ορθά δόγματα ενισχύουν την πίστη στον Θεό και μας οδηγούν στη σωτηρία, ενώ το δογματικό κατρακύλισμα του Βατικανού από πλάνη σε πλάνη οδηγεί στον αγνωστικισμό και στην απώλεια. Με την αποδοχή της θεωρίας της Εξέλιξης ο πάπας της Ρώμης άνοιξε την πόρτα (στην αποδοχή της πιθανότητας εξωγήινης ζωής) και σε πιθανούς ...εξωγήινους!

  Ο αστρονόμος Guy Consolmagno του Βατικανού γράφεται στην Guardian (17-Σεπ-2010) ότι δήλωσε έτοιμος να βαπτίσει εξωγήινους,[19] αλλά μόνο αν οι ίδιοι το θέλουν..!

   Ο ΟΗΕ (UN) θέλει και πρεσβευτή υποδοχής των εξωγήινων (είδηση 26-Σεπ-2010)! Είναι προφανές ότι η ατζέντα των παγκοσμιοποιητών συμφωνεί απόλυτα και στο θέμα των εξωγήινων με το Βατικανό.

    (Τα Η.Ε. επέλεξαν την αστροφυσικό κυρία Mazlan Othman για να διευθύνει το Γραφείο για τις Υποθέσεις του Εξώτερου Διαστήματος, UN's Office for Outer Space Affairs ή UNOOSA, με έδρα τη Βιέννη της Αυστρίας. Αυτή δεν αποδέχθηκε τη θέση).[20]

   «Κάθε σκέψη για εξωγήινους από χριστιανούς Ορθοδόξους είναι απαράδεκτη. Οι εξωγήινοι είναι δαίμονες, οι οποίοι υπήρξαν άγγελοι που έπεσαν στην αμαρτία. Κανένας άλλος πολιτισμός δεν υπάρχει. Μόνον αυτό τον (υλικό) κόσμο έφτιαξε ο Θεός (και είναι) για τους ανθρώπους», έλεγε ο άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός, ο Γεωργιανός (+1995).[21]

   Οι ”εξωγήινοι” (όταν δεν είναι κρυφή γήινη τεχνολογία) είναι κακής ποιότητας «επιστημονική φαντασία», παραπροϊόν της θεωρίας της Εξέλιξης, που όμως θα έχει συνέχεια, λέει ο άγιος Γαβριήλ:

   «Στα χρόνια του Αντιχρίστου (που μέσα του θάχει τον Σατανά) οι άνθρωποι θα περιμένουν τη σωτηρία από το Διάστημα. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τέχνασμα του Διαβόλου. Η ανθρωπότητα θα ζητάει βοήθεια από τους εξωγήινους, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτοί στην πραγματικότητα είναι δαίμονες»! (σελ. 330-331).

    Πολλές ακόμα πτώσεις ηθικού και δογματικού περιεχομένου έχουν παρατηρηθεί, του μεγάλου αλλά «πεσμένου» αστέρος της Αποκάλυψης (8:10), δηλ. του πάπα του Βατικανού. Αυτές που αφορούν πολύ σημαντικά γεγονότα της πέμπτης (κυρίως) σάλπιγγας θα εξετασθούν σε επόμενο βίντεο.

    Η ραγδαία αυξανόμενη αποστασία, εξηγεί τη σταδιακή, από τα διαδοχικά σαλπίσματα, αλλά ταχεία εγκατάλειψη υπό του Θεού που οδηγεί στην εξολόθρευση του 3ου παγκοσμίου πολέμου της έκτης σάλπιγγας.

   Κλείνοντας, να αναφέρομε ότι για την 4η σάλπιγγα, η οποία προβλέπει τη μείωση κατά το 1/3ο του φωτός των Ουρανίων σωμάτων, ο Ορθοδοξότατος Αιδέσιμος Μπηντ (ή Βέδας +735) λέει: «Η 4η σάλπιγγα δηλώνει την αποστασία των ψευδαδέλφων στο σκοτείνιασμα των άστρων». Δίνει, έτσι, ο Βέδας μια πιο συγκεκριμένη ερμηνεία, θεωρώντας ότι οι πειρασμοί από το σκοτείνιασμα των πνευματικών αστέρων[22] έδιωξαν μακριά από την Εκκλησία (το τρίτο των πιστών!) εκείνους που δεν είχαν γνήσια πνευματική ζωή, αν και φαίνονταν εξωτερικά να είναι πνευματικοί αδελφοί.[23]

   Η προφητεία του Βέδα για το Κολοσσαίο: «Όσο στέκει το Κολοσσαίο, θα στέκει η Ρώμη. Όταν θα πέσει το Κολοσσαίο, θα πέσει η Ρώμη. Όταν πέσει η Ρώμη, θα πέσει ο κόσμος»! (Γιατί θα έρθει ο Αντίχριστος, σύμφωνα και με την προφητεία του Δανιήλ).

Δείτε επίσης: Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ...

+ + +

Δεν ζούμε σε ιδανικό κόσμο! (Σταυρός και εμβόλιο)

+ + +

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ (για 3ο Π. Π. και μετάνοια)

+ + +