υπό Λεοντίου Μοναχού Διονυσιάτου
«Οι βασιλείς των εθνών κυριεύουσιν αυτών, και οι εξουσιάζοντες αυτών ευεργέται καλούνται. Υμείς δε ουχ ούτως, αλλ' ο μείζων εν υμίν γινέσθω ως ο νεώτερος, και ο ηγούμενος ως ο διακονών». (Λουκ. Κβ 25-26).
|
Η Μόσχα κτισμένη με ισχυρά τείχη, κατά παρόμοιο τρόπο προς την Βυζαντινή πρωτεύουσα |
Πλησιάζοντας στο τέλος του κόσμου, πλησιάζουμε την εποχή του ενός παγκόμιου κυβερνήτη. Αυτό ήδη διαφημίζεται σαν αγαθό στις μέρες μας, παρόλο που μέχρι τώρα η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης έχει διαλύσει τις δομές των κοινωνιών, πνευματικά με την προώθηση του ισοπεδωτικού για τις θρησκείες Οικουμενισμού, της Πανθρησκείας και όλων των αιρέσεων, ηθικά και πολιτικά με την μεγάλη διαφθορά της εξουσίας και την διαφήμιση κάθε είδους διαστροφής ως μέρους θετικής προοδευτικής εξέλιξης και όχι κατρακύλας προς το κακό, οικονομικά με την διάλυση των κρατικών οικονομιών σαν αποτέλεσμα του σχεδιασμού της Νέας Τάξης και με το πληθωριστικό χρήμα των διεθνών μεγαλοτραπεζιτών, και στρατιωτικά με τους πολέμους που άρχισαν το 1991 από την πρώην Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, και συνεχίζονται ανάλογα με τα κατά καιρούς Νεοταξίτικα συμφέροντα και το τι θα επιτρέψει ο Θεός.
Διακηρύσσεται τώρα ότι είμαστε ένα βήμα πριν την Παγκόσμια Κυβέρνηση. Οι πολιτικοί την διαφημίζουν σαν οδό σωτηρίας στα προβλήματα που έφτιαξαν οι ίδιοι, λειτουργώντας για λογαριασμό των συμφερόντων μιας αφανούς ομάδας που βρίσκεται πίσω από την παγκοσμιοποίηση. Νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν σύντομα. Αλλά η αρρωστημένη κατάσταση την οποία στηρίζουν θα χειροτερέψει. Θα οδηγηθούμε σε μια σειρά πολέμων που ήδη ξεκίνησαν, οι οποίοι με την αύξηση της εμπάθειας λόγω αντικρουόμενων συμφερόντων, θα φτάσουν σε ένα μέγιστο καταστροφικότητας, έτσι ακριβώς όπως προβλέπεται από τις Ορθόδοξες Χριστιανικές Προφητείες. Αν πετύχαιναν να εγκαταστήσουν τον 1ο παγκόσμιο κυβερνήτη, τότε αυτός θα ήταν ο Αντίχριστος, όπως μας πληροφορεί ο Ρώσος στάρετς Λαυρέντιος του Τσερνίκωφ: «Σήμερα ψηφίζομε - όλα εντάξει. Δεν πρόκειται ακόμη για ένα μοναδικό ηγεμόνα επί όλου του κόσμου. Αλλά αν μία ψήφος έπρεπε να ριχτεί για ένα και μοναδικό ηγεμόνα - αυτός ήδη είναι γνωστός (ο Αντίχριστος) και δεν πρέπει κανείς να τον ψηφίσει»!
Η πιο σημαντική οπτική γωνία εξέτασης της Παγκοσμιοποίησης δεν είναι πολιτική, αλλά πνευματική. Παρόλο που ο Αντίχριστος θα αναδειχθεί μέσα από την πολιτική, αυτό θα οφείλεται στον διεφθαρμένο ηθικά κόσμο που θα τον υποστηρίξει.
Το αποκορύφωμα του πνευματικού ξεπεσμού προδηλώνεται στην Αποκάλυψη να είναι επικεντρωμένο στο πρόσωπο ενός πνευματικού αρχηγού που αδίστακτα θα υποστηρίζει τον Αντίχριστο με κάθε είδος απάτης, όπως μαγείες, και όχι μόνο με λόγια. Πρόκειται για τον Ψευδοπροφήτη που θα είναι ντυμένος σαν αρνίο, δηλ. θα εμφανίζεται σαν άκακος Χριστιανός ενώ θα μιλάει σαν Δράκων (σατανικά). Και οι δύο, Αντίχριστος και Ψευδοπροφήτης, αποκαλούνται από την Αποκάλυψη θηρία.
Θηριώδης θεωρείται από τη Βίβλο η κοσμική ισχύς που δεν είναι ευσεβής, και δεν έχει σαν σκοπό της την υποστήριξη των θείων εντολών, και κυρίως της αγάπης προς τους συνανθρώπους μας. Ο προφήτης Δανιήλ προείδε σαν τελευταίο θηρίο αυτό που θεωρείται από τους Ορθόδοξους Πατέρες αλλά και τους σύγχρονους μελετητές των Γραφών, να είναι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, μια αναβίωση της οποίας παρατηρούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ξεκίνησε με τη συνθήκη της Ρώμης του 1957. Η νομοθεσία της τώρα είναι φτιαγμένη έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας που την ίδρυσε και όχι των λαών, ενώ επιβραβεύει την ανηθικότητα, και θάβει ότι τρόφιμα της περισσεύουν αφήνοντας τους φτωχούς πεινασμένους, ακριβώς όπως το προείδε ο Δανιήλ: «...οι οδόντες αυτού (του θηρίου) σιδηροί μεγάλοι (μεγάλες βιομηχανίες), εσθίον και λεπτίνον (έτρωγε δηλ. και επεξεργαζόταν) και τα επίλοιπα τοις ποσίν αυτού συνεπάτει» (και τα υπόλοιπα τα καταπατούσε, πχ φρούτα σε χωματερές)! (Δαν. Ζ,7).
Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης την εμφάνιση των «πολλών αντιχρίστων», βλέπει στην αντίθετη στο νόμο του Θεού εξουσία: «...Τί λοιπόν πρέπει γι αυτά, ώ μακάριε, να πούμε παρά το Αποστολικό εκείνο ρητό, ότι τώρα έχουν γίνει πολλοί Αντίχριστοι, όταν βέβαια όλοι οι άνθρωποι δεν εξουσιαζόμαστε από τους θείους νόμους και κανόνες»;
Το κατρακύλισμα της πολιτικής ηγεσίας, στο Δυτικό κόσμο αλλά και στη χώρα μας, σε εχθρική προς τα Χριστιανικά ιδεώδη νομοθεσία, για να ετοιμασθεί η οδός του ενός παγκόσμιου ηγέτη, πρόλαβε και επεσήμανε ο γέροντας Παΐσιος: «Το να ενδιαφέρεται κανείς τώρα και να ανησυχεί για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το έθνος μας είναι ομολογία, γιατί η Πολιτεία τα βάζει με τον Θείο νόμο. Ψηφίζει νόμους ενάντιους στον νόμο του Θεού».