Για την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, προειδοποιήσεις από καθολικούς:

 

Άλλοι επίσημοι Ρωμαιοκαθολικοί που προειδοποιούν για μετατροπή της “εκκλησίας” τους, από το Αντίχριστο πνεύμα, σε “αντι-εκκλησία”:

  1. Ο πολύ γνωστός στην Αμερική, αρχιεπίσκοπος Fulton Sheen (1895-1979)[1]:

          «Θα φτιάξει, ο πονηρός, μία αντι-εκκλησία η οποία θα είναι κακέκτυπο της Εκκλησίας, διότι ο ίδιος, ο Διάβολος, είναι το κακέκτυπο του Θεού. Θα έχει όλα τα κείμενα και τα χαρακτηριστικά της Εκκλησίας, αλλά αντίστροφα και κενά θείου περιεχομένου. Θα υπάρχει ένα μυστικό σώμα του Αντιχρίστου που σε όλα τα εξωτερικά σημεία θα μοιάζει με το μυστικό σώμα του Χριστού. Αλλά ο 20ος αιώνας θα ενωθεί με την “αντι-εκκλησία”, διότι διακηρύσσει ότι είναι αλάνθαστη όταν η ορατή κεφαλή της (δηλ. ο πάπας) μιλάει από καθέδρας (ex cathedra)».

 

(Communism and the Conscience of the West {Indianapolis: Bobbs-Merrill}, 1948, σελ. 24-25)

 

     Εδώ ο αρχιεπίσκοπος δέχεται ότι ήδη άρχισε ουσιαστικά η “αντι-εκκλησία” να έχει υπόσταση. Πιθανόν μετά τα Πανθρησκευτικά συνέδρια της Ασίζης, που δεν τα πρόλαβε εν ζωή, να φανερώθηκε αυτή η εσχατολογική αντι-εκκλησία, με πνευματικό ηγέτη τον  πάπα…   Βίος του Fulton Sheen
  1. Ο Henry Edward, Καρδινάλιος Manning (1808-1892)[2], έγραφε το 1861:

«Η αποστασία της πόλης της Ρώμης από τον βικάριο του Χριστού (εννοεί τον πάπα), και η καταστροφή της από τον Αντίχριστο ίσως είναι σκέψεις τόσο νέες σε πολλούς Καθολικούς, που νομίζω ότι είναι καλό να εκθέσω το κείμενο των θεολόγων που είχαν υψηλότερη κατάσταση.  Ο Malvenda πρώτα, που γράφει εκφραστικά για το ζήτημα, θέτει σαν γνώμη των Ribera, Gaspar Melus, Biegas, Suarrez, Bellarmine και Bosius, ότι η Ρώμη θα αποστατήσει από την πίστη, θα απομακρύνει τον Βικάριο του Χριστού[3] και θα επιστρέψει στην αρχαία ειδωλολατρία της…

Κατόπιν η Εκκλησία θα διασκορπισθεί, οδηγημένη στην έρημο, και θα είναι για ένα διάστημα όπως ήταν στην αρχή, αόρατη, κρυμμένη στις κατακόμβες, στις σπηλιές, στα βουνά, σε πρόχειρες κρυψώνες. Για ένα διάστημα θα είναι σαρωμένη, όπως ήταν (παλιά), από το πρόσωπο της γης. Αυτή είναι η οικουμενική μαρτυρία των Πατέρων της πρώτης Εκκλησίας».

(The Present Crisis of the Holy See, {London: Burns and Lambert, 1861}, σελ. 88-90).

 

 

 

 


[1] Τιτουλάριος αρχιεπίσκοπος του Newport της Ουαλίας, πρώην επίσκοπος Rochester της Νέας Υόρκης. Πολύ αγαπητός λόγω των εκπομπών ραδιοφώνου και τηλεοράσεως που έκανε επί δεκαετίες, με πολύ μεγάλη ακροαματικότητα, και επειδή δεν δημιουργούσε σκάνδαλα. Οι θαυμαστές του είναι πάμπολλοι, φαίνεται από τις σελίδες που του έχουν αφιερώσει στο διαδίκτυο, και μάλιστα θέλουν να τον αγιοποιήσουν! 

[2] Ο Καρδινάλιος Manning τέθηκε από τον πάπα Πίο IX, το 1870, στην προπαρασκευαστική επιτροπή της Vatican Ι, όπου αποδείχθηκε υπέρμαχος του αλαθήτου του πάπα, το οποίο η σύνοδος αποδέχθηκε σαν καινούργιο δόγμα στις 18 Ιουλίου του ιδίου έτους. Δεν προφητεύει, αλλά εκφράζει τις απόψεις όπως λέει ο ίδιος άλλων Καθολικών θεολογούντων. Από αυτά που λέει φαίνεται η ανικανότητά του να εντοπίσει το πρόβλημα: τις απολυταρχικές εξουσίες του πάπα που καθιστούν την κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας α-πνευματική, και όχι το αντίθετο όπως νόμιζε. Ότι δηλ. στηρίζοντας υπερβολικά, φασιστικά μάλλον, τον πάπα δεν θα έφθαναν σε πνευματική κατάπτωση.  

[3] Η απομάκρυνση του πάπα από τη Ρώμη, θα γίνει όταν παραχωρήσει ο Θεός, διότι πρώτα το Βατικανό θα έχει πλήρως απομακρυνθεί από την πίστη, και θα ενδιαφέρεται «για υπαρκτά θέματα», κατά την έκφραση του πάπα Βενέδικτου σε αντιπροσωπεία Ορθοδόξων που τον επισκέφτηκαν, πριν την επίσκεψη του Αρχιεπ. Χριστοδούλου στη Ρώμη. Τα πνευματικά θεωρούνται ανύπαρκτα για όσους έχασαν την πίστη τους.